Tuesday, November 28, 2006

eskıden olsam.. eskı ben mesela.. sahi ole biri warmı?
eskıden ben benmıydım.. bu kdar wurdumduymaz bu kadar dik başlı..
asi, kibirli... yani bende eskidim sonunda sahiden?
21 yasıma bir kac ay kaldı.. we hergun yanımda tasıdıgım koskoca "0"mla..
canım 0m beniim. siz başardınız we gittiniz se.
ben de hala burdaysam istemediğimden değil. çabam yoktu benim.. hiç olmadı.
sefa pezevengiyim ben..(kendine böyle diyen çok şeker bi adam tanıyorum ben.. aslında çok benziyoruz ama daha bilmiyor o!)
keyfimle akmalıyım... bütün gün sokaklar..
dün boyu içilen yumuşacık caffe latte ler akşama doğru açılan şarap şişeleri.
evet! doğru! çoğu yalnız içilen. ve yalnız geçirilen günler. keyiflidir çünkü yalnız olmak.
aksi bir fikir ortaya atamaz yalnızlığınız. ne derseniz o olur..
ben öyleyimdir mesela.. dediğim olmazsa yırtılırım.
şımarıklık değil ama bu. kalbim kırılır. içim içimi çözse sizde kolaylayacaksnız biliyorum..
eskiden olsa diyordum.. eskiden olsa mutlu olmam kolaydı.. cumartesileri gece çıkar çakır keyif olurdum..
alışverişlerim birçft converse we bol pantalonlardan oluşurdu... dizilerim vardı takip ettiğim. ve koskocaman
bir sorumluluk duygum... şimdiyse eskidikçe. yetmez oldu hiçbiri. tv dizileri beni kesmez. alışverişlerde gözüm
bir çift stiletto dan başkasını görmez param asla onlara yetmez oldu. sabahları güzel bir kahve eşliğinde bir kaç satır
okumadan günüme başlayamaz oldum. sonra sarhoşluk bedenime alıştı. yerleşti beni sevdi. eski cumartesi gecelerimin yerini
haftanın her akşamı keyfi aldı... son dönemde iice brahms manyağı olmamla beraber ruhuma birde herdaim sessizlik yerleşince.
susar okur dinler gezer keyif alır para harcar oldum.. ne gelecek kaldı ne birşey. kendime duyduğum saygı büyüdükçe önüme çıkanı
aşağılar olunca birde.. böyle koskocaman bir o la istanbuull öyle de güzelki bir bilseniz..muhtemelen benide bir kuyu bekliyordur biryerlerde...??

3 comments:

nillie said...

evet kankiem keyiflidir yalnız olmak yalnızlıgı yasamak.. kalabalıkların içinde yalnız kalmak ee bu da bi yetenek tabii bi yerde.. ama en onemlisi hayatta masalını yasamak.. kendi masalını yazmak.. sen kucuk kız yazdın bile masalını ki hayata ragmen.. onun için sen bnm masalımdasın cnmmsınn..

cico said...

Son zamanlarda çok yalnız kalır olduk bunca kalabalıklar içinde...değiştik mi?büyüdük mÜ?biz mi istedik bunu annamadım?..ewet deiştin o muzur bol pantolonlu kız şimdi bohem bi kadın olmaya başladı..ellerindeki o kocaman sıfırlardan yakınırken insanlara kattıklarını hiçe sayıp durdun..hAlbuki kaç kişinin en kıymetlisi olduğuna bakmadan,neler kattığını düşünmeden kendine hesap sordun durdun..BAksana en basitinden bana hayatta en korktuğum şeyden zewk almayı öörettin yalnızlıktan(gerçi bu kadar ironik bi şeyi başarmakta sana özgüdür:)ama şimdi renkli topuklu ayakkabılar ve uzun pardesüler var ewet korkuyorum,endişeleniyorum yeni hayatndan brz ama istanbulu ve bol alkolü hala beraber dibine kadar paylaştıkça,kırılan kalplerimizin parçalarını(İNCİ TANELERİNİ)toplamak için heep yanyana olucaz..bu da bi hayata tekavül edioo sanırım..bnm de ablam sensn nabalım..bu dönem brs şu mutfaktan kop sana yeni projelerle gelicem sözzz...

a girl with a snowflake. said...

ahh agladım size....